Altijd nieuwsgierig, altijd in beweging. Frans is iemand die zichzelf steeds weer uitdaagt, of het nu gaat om een nieuwe hobby, een verre reis of gewoon een onverwacht avontuur om de hoek.

Wie bij hem thuis binnenstapt, merkt het meteen: hier woont een verzamelaar van verhalen. Op de plank staan tweehonderd paardjes, zorgvuldig bij elkaar gezocht. Een grote verzameling stripboeken staan naast tekeningen die zijn broer maakte. En overal kleine verwijzingen naar zijn grote held, striptekenaar Joost Swarte. “Mijn huis is eigenlijk een spiegel van mijn leven,” zegt Frans. “Overal waar je kijkt, zit een herinnering.”

Dat Frans een geboren verteller is, blijkt ook uit het verhaal hoe hij ooit in Haarlem terechtkwam. Er was een pandje te koop, maar de voorwaarde was dat je er een winkeltje in zou beginnen. Samen met zijn broer verzon hij een slim verhaal – en het lukte. Ze kregen het pandje, maar een winkel is er nooit gekomen.

Van alle markten thuis
Zijn levensloop leest als een bonte reis. Na de HBS ging hij de zee op, daarna werd hij tankcommandant bij defensie. Uiteindelijk belandde hij bij IBM, midden in de begintijd van de computers. Vijfentwintig jaar werkte hij daar, daarna nog bij ING. “Ik heb er niet voor gestudeerd, maar ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar hoe dingen werken.”

Maar Frans is niet iemand die blijft steken. Rond 2002 stapte hij letterlijk op een ander pad: hij werd koetsier. Met paard en wagen reed hij door de straten van Amsterdam, een stad waar hij zich vanaf de jaren zeventig thuis voelde. “Ik ben echt een stadsmens. Amsterdam geeft me energie, en dat combineren met paarden… dat was geweldig.”

De paardjes van Frans
De liefde voor paarden groeide mee met zijn dochter. “Toen zij begon met paardrijden dacht ik: waarom niet? En zo zat ik zelf ook weer in het zadel.” Het bleef niet bij Nederland. Frans reed in Frankrijk, Portugal en zelfs in Amerika als een cowboy door de natuur. “Dat gevoel van vrijheid, dat vergeet je nooit meer.” Zijn laatste avontuur deelde hij met zijn dochter in Portugal, in de mooie natuur. Een reis waarin de liefde voor paardrijden werd gedeeld en herinneringen werden gemaakt die altijd bij blijven.  In zijn huis staan zo’n tweehonderd paardjes in alle soorten en maten. Een vrolijke kudde die Frans dagelijks herinnert aan de avonturen die hij in het zadel beleefde.

Het bekende duo uit de buurt
Met zijn vrouw Jos vormde Frans jarenlang een onafscheidelijk duo. Hand in hand door de Vijfhoek, altijd samen onderweg. Ze reisden, bezochten musea, en keerden steeds terug naar hun geliefde Amsterdam. “We deden eigenlijk alles samen. Mensen herkenden ons als stel. Mensen herkenden haar ook zo want ze had felrood haar.”

Na Jos' overlijden in 2023 werd die leegte voelbaar. Maar juist toen gebeurde er iets moois: de buurt stond steeds meer op. Bloemen van de winkel om de hoek, hulp van een vertrouwde uitvaartondernemer, maaltijden van restaurantjes. “Dat raakte me. Ze hadden mij ineens alleen zien lopen in plaats van met Jos en wilden weten hoe het ging. Het gaf me steun.”

Eigen boontjes doppen, maar niet alleen
Zelfredzaamheid is een rode draad in Frans zijn leven. Zijn moeder overleed jong, en als jonge jongen kwam hij in een internaat terecht. “In mijn jeugd waren er geen dingen als verjaardagen vieren bij. Vriendschappen sloot je lastig want een jaar erna kon je die weer kwijt zijn. Daar leerde je dat je op jezelf moest kunnen vertrouwen. Je redt je, of je redt je niet. Dat heeft me wel gevormd.”

Ook nu pakt hij de dingen zo aan. Gezondheidsklachten zoals jicht, een lamme arm en zelf longkanker hielden hem niet tegen. Hij regelde zelf een traplift en zorgde ervoor dat alles goed verloopt. “Ik wil niet afhankelijk zijn, dat zit gewoon niet in mij.”

Toch vindt hij het contact met de buurt waardevol. Een praatje onderweg, zijn dochter die even langskomt voor de lunch – dat geeft kleur aan de dag. Frans lacht: “Ik red me prima, maar het is fijn om te weten dat er altijd iemand is om op terug te vallen.”

Het leven van Frans is een aaneenschakeling van verhalen, verzamelingen en avonturen. Van de zee tot de stad, van tankcommandant tot koetsier, van cowboy ritten in Amerika tot rustige lunches in de Vijfhoek. Hij blijft zichzelf uitdagen, blijft ontdekken en blijft vooral: zichzelf.

Nooit een saai moment met Frans. Wie hem leert kennen en een stap in zijn huis zet, kan urenlang luisteren naar zijn prachtige, spannende en soms ontroerende verhalen. Vaak beseft hij zelf niet eens hoe bijzonder zijn leven is – maar iedereen die met hem meeluistert, voelt dat meteen.

Tekst: Jori Alkemade